PRP

Τι είναι το PRP και πως δρα;

Το Πλάσμα Πλούσιο σε Αιμοπετάλια (Platelet Rich Plasma-PRP) είναι ένα  κλάσμα του αίματος του ίδιου του ασθενούς με υψηλή συγκέντρωση αιμοπεταλίων. Βασίζεται σε εκατοντάδες μελέτες που έχουν γίνει τα τελευταία 30 χρόνια και που η γενική αρχή τους είναι η ενεργοποίηση και η ενίσχυση της έμφυτης ικανότητας του σώματος να επιδιορθώνει και να αναγεννά τους ιστούς και τα όργανά του. Η θεραπεία PRP θεωρείται  ως μια ασφαλής, μη χειρουργική, βιολογική θεραπεία που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με αποτελεσματικότητα σε τραυματικές και εκφυλιστικές παθήσεις του μυοσκελετικού, των τενόντων και των συνδέσμων.

Οι πρώτες εφαρμογές του PRP σε ασθενείς ξεκίνησαν ως λύση για χρόνιες βλάβες των τενόντων όπως η μερική ρήξη στροφικού πετάλου στον ώμο, η επικονδυλίτιδα αγκώνα (tennis elbow, golf elbow), επιγονατιδικού ή Αχιλλείου, αλλά και τενοντίτιδες σε άλλους τένοντες ενώ τη τελευταία δεκαετία συστήνεται και για τους αθλητικούς τραυματισμούς (θλάσεις, διαστρέμματα) καθώς ο χρόνος επανόδου στα γήπεδα θεωρητικά μπορεί να μειωθεί ακόμα και στο μισό. Βέβαια τα τελευταία 3-4 χρόνια έχουν ανακοινωθεί νέες μελέτες που αμφισβητούν τη χρησιμότητα και τα αποτελέσματα της θεραπείας με PRP στις μυϊκές θλάσεις.

Τα τελευταία χρόνια τα ενέσιμα αυτόλογα ενεργοποιημένα αιμοπετάλια (PRP) χρησιμοποιούνται και κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων επεμβάσεων (για ρήξη στροφικού πετάλου ή χιαστού) προκειμένου να ενισχύσουν τη διαδικασία επούλωσης των ιστών χωρίς ακόμη να έχουμε ασφαλή και μακροχρόνια αποτελέσματα (Follow-up).

Φυσιολογία και λειτουργία των αιμοπεταλίων

Ένα τυπικό δείγμα αίματος αποτελείται από πλάσμα (55%) και έμμορφα συστατικά (45%). Από τα έμμορφα συστατικά, το 93% αποτελούν τα ερυθρά αιμοσφαίρια, το 6% τα αιμοπετάλια και το 1% τα λευκά αιμοσφαίρια. Tα αιμοπετάλια απελευθερώνουν ειδικούς, ευοδωτικούς αυξητικούς παράγοντες, δηλαδή εξειδικευμένες πρωτεΐνες που ρυθμίζουν τη φλεγμονώδη αλληλουχία και κατευθύνουν τη διαδικασία της επούλωσης. Τα αιμοπετάλια είναι υπεύθυνα για την αιμόσταση, τον σχηματισμό νέου συνδετικού ιστού και την επαναγγείωση της πάσχουσας περιοχής.

Η θεραπεία PRP βασίζεται στην αναστροφή της αναλογίας ερυθρών αιμοσφαιρίων – αιμοπεταλίων, μειώνοντας τα ερυθρά αιμοσφαίρια (τα οποία είναι λιγότερο χρήσιμα στη διαδικασία της επούλωσης) και αυξάνοντας την συγκέντρωση των αιμοπεταλίων στο πλάσμα με σκοπό να επιτευχθεί έτσι ένα ισχυρό παρασκεύασμα σε αυξητικούς παράγοντες.

Ποια είναι η διαδικασία ;

Το PRP (Πλάσμα Πλούσιο σε Αιμοπετάλια) λαμβάνεται από τον ίδιο τον ασθενή στο ορθοπεδικό ιατρείο με μικρή ποσότητα περιφερικού αίματος, όπως κάνουμε μια εξέταση αίματος (αιμοληψία). Με ειδική επεξεργασία (χρήση ειδικής συσκευής φυγοκέντρησης), απομονώνονται τα αιμοπετάλια τα οποία στη συνέχεια ενεργοποιούνται με χλωριούχο ασβέστιο ώστε να εκκρίνουν τους αυξητικούς παράγοντες που έχουν αποθηκευμένους. Ουσιαστικά αυτό είναι το PRP, πρωτεΐνες επούλωσης με αναγεννητική δράση.

Πώς γίνεται η έγχυση;

Η έγχυση γίνεται απευθείας , με άσηπτες συνθήκες και με ακρίβεια στην περιοχή της βλάβης η οποία διηθείται με το υλικό που έχουμε συλλέξει  (Πλάσμα Πλούσιο σε Αιμοπετάλια PRP). Η διαδικασία διαρκεί λιγότερο από 20 λεπτά, είναι ανώδυνη, χωρίς αλλεργικές αντιδράσεις και επιπλοκές.

Ενδείξεις

Οι παθολογικές καταστάσεις στις οποίες η εφαρμογή του PRP έχει παρουσιάσει αξιόλογα και πολύ ελπιδοφόρα αποτελέσματα είναι:

• Χρόνιες τενοντίτιδες και τενοντοπάθειες (ώμου, γόνατος, αγκώνα, Αχιλλείου).
• Συνδεσμικές κακώσεις (διαστρέμματα, κακώσεις πλαγίων συνδέσμων γόνατος, ρήξεις πελματιαίας απονεύρωσης, κ.α.)
• Μυϊκές θλάσεις οξείες και χρόνιες (νέες μελέτες ερευνούν την αποτελεσματικότητα σε αυτές τις παθήσεις)
• Επούλωση κατακλίσεων και πληγών.

Αντενδείξεις – Κίνδυνοι

Η πιο συχνή ήπια παρενέργεια του PRP είναι η αύξηση του πόνου μετά την έγχυση υγρού στον ιστό, η οποία είναι μικρής διάρκειας και εύκολα αντιμετωπίζεται με κρύα επιθέματα και χρήση απλού παυσίπονου το πρώτο 24ωρο.

Συμπέρασμα

Το PRP είναι η πιο σύγχρονη και ευρέως διαδεδομένη ορθοβιολογική θεραπεία. Είναι χρήσιμο στην ενίσχυση της αποκατάστασης παθήσεων και κακώσεων των μαλακών μορίων, ιδιαίτερα για την επούλωση τενόντων και πληγών. Είναι τεκμηριωμένα χρήσιμο στις χρόνιες τενοντοπάθειες όπως η επικονδυλίτιδα του αγκώνα και η τενοντίτιδα του επιγονατιδικού τένοντα. Είναι μια ελάχιστα επεμβατική, ανώδυνη και ακίνδυνη θεραπεία που μπορεί να βοηθήσει στην ταυτόχρονη επούλωση πολλών μυοσκελετικών ιστών μέσω της κατευθυνόμενης διέγερσης του μυοσκελετικού συστήματος με ειδικούς, ευοδωτικούς αυξητικούς παράγοντες, δηλαδή εξειδικευμένες πρωτεΐνες που ρυθμίζουν τη φλεγμονώδη αλληλουχία και κατευθύνουν τη διαδικασία της επούλωσης.